Yün, insanlık tarihinin en eski doğal işlevsel liflerinden biridir. 6.000 yıldan daha uzun bir süredir insanlar yün kullanarak giysiler dokumaktadır. Taş Devri'nde insanlar vahşi koyunların yünlü postlarıyla ısınırken, Babil uygarlığı döneminde yiyecek için koyunlar ile yün koyunları ilk kez ayrılmıştır. Roma döneminde üstün yapağı için seçici üretimin izleri bulunurken, Orta Çağ’da Avrupa'da yün yaygın şekilde kabul görmüş ve kullanılmıştır.
Sanayi Devrimi başlamadan önce, İngiltere'deki çitleme hareketi yünü küçük halk atölyelerinden alıp fabrikalarda kitlesel üretime taşıdı ve yün, insanların hayatına resmen girmeye başladı. 1797'de, İspanyol kraliyet Merinos koyunları İngiliz İlk Filo tarafından Botany Körfezi'ne (Kaptan Cook'un indiği yer) Avustralya'ya getirildi.
Bu koyunlar zaten ince bir lif geliştirmişti, ancak Avustralyalı çiftçilerin yaptığı seçici üretim, daha da ince yünlü gerçek Avustralya Merinos koyununu kısa sürede ortaya çıkardı. Avustralya, dünyanın en gelişmiş yün endüstrisine sahiptir.
Son iki yüz yıl içinde çiftçiler, Merinos yünü üretiminde genetik seçim, mera iyileştirme, beslenme yönetimi, hayvan refahı, biyolojik çeşitlilik ve çevresel sürdürülebilirlik gibi önemli ilerlemeler kaydetmiştir. Bu çalışmalar, yüksek kaliteli Merinos yününün global pazarda bulunabilirliğini sağlamaktadır. Bugün, dünya yününün %70'i Avustralya'dan gelmektedir.
Sektörde 50.000'den fazla Avustralyalı çiftçi, on binlerce yardımcı işçi ve 20.000'den fazla profesyonel yün sınıflayıcısı çalışmaktadır. Kırkılmış yün, laboratuvar test sonuçlarıyla birlikte sınıflandırılmakta ve ardından piyasa için nihai varış noktasına taşınmaktadır.
TR − TL
